ابهامی باقی نمانده
عصرتولید،علاوه بر این تولید به نیروی کار نیازمند است و به همین دلیل پرداختن به تولید، بیکاری در جامعه را کاهش می دهد. و فروش کالا و خدمات تولید شده نیز باعث چرخش مفید پول در رگ های اقتصاد یک کشور می شود و از انباشت سرمایه و تمرکز آن در یک نقطه جلوگیری می نماید.
از این بابت تقریباً همه کشورها از بخش تولید به عنوان یکی از اصلی ترین موتورهای پیشران و محرک اقتصاد و بالاَخص اقتصاد اجتماعی حمایت های مشخصی می نمایند.
در این باره کاملاً مشهود است که کشورها حمایت های گوناگونی از صنایع و بخش های مولد مانند کشاورزی می نماید و سازامان های بین المللی مانند یونیدو(سازمان توسعه صنعتی ملل متحد) و سازمان تجارت جهانی نیز این حمایت ها را به رسمیت شناخته و تائید نموده اند.
این حمایت ها شامل اعطای یارانه، تامین نهاده ها و نیز مواد اولیه، وضع تعرفه بر واردات، حمایت ها برای توسعه صادرات، کمک هایی برای افزایش بهرهوری، معافیت مالیاتی و خریدهای تضمینی است.
به ویژه در بخش کشاورزی که به موضوع مهم و راهبردی امنیت غذایی مربوط است، رقابتپذیر کردن کشاورزی با دیگر بخشها و ترمیم درآمد کشاورزان و ماندگاری در روستاها به عنوان واحدهای مولد اجتماعی است.
در این راستا ، کشورها برای تنظیم بازار و جلوگیری از افزایش هیجانی و صعودی قیمت غذا – در معنای اعم آن – راهبردهای گوناگونی را تدبیر می کنند گاهی این تدبیر واردات کالای آماده مصرف برای انسان یا دام است، مانند وقتی برای تغذیه دام علوفه از کشورهای دیگر وارد می شود یا وقتی برای تامین گوشت مصرفی شهروندان، دام زنده یا کشتار شده وارد می شود. در سایر صنایع هم کمابیش اوضاع همین است؛ که نمونه آن را می توان در واردات خودرو به صورت آماده مصرف و یا به صورت قطعات قابل مونتاژ دانست.
اما هرگز واردات به مفهوم نابودسازی تولید داخل و کاهش انگیزههای تولیدکنندگان داخلی نیست چرا که در شرایط واردات نیز برای حمایت همزمان از تولیدکنندگان داخلی و مصرفکنندگان، نه فقط تولید داخل متوقف نمی شود بلکه عرضه آن به بازارها نیز ادامه پیدا می کند.
کارشناسان می گویند که هر گونه یکجانبه نگری به سمت واردات برای تأمین کسری تولید داخلی و یا عدم توجه به روانی عرضه کالاهای تولید داخل و ایجاد فشار برای کاهش قیمت محصولات تولید داخل آن هم خارج از قاعده یا بی توجه به قیمت تمام شده و سود منصفانه، تولید داخل را نابود می سازد.
تولیدکنندگان ایرانی از این که دولت با خرید کالاهای خارجی به اسم تامین کسری تولید، عملاً به تولیدکنندگان خارجی یارانه می دهد و تولید داخل را به این ترتیب خواسته یا ناخواسته نابود می سازد، گلایه دارند.
در حقیقت تولیدکنندگان ایرانی علاوه بر مشکلاتی که از جانب مسائل بیرونی مانند تحریم ها و … تهدیدشان می کند، باید با مشکلات درون دولت مانند حمایت از واردات هم دست و پنجه نرم کنند. این امر به آن معنی است که تولیدکنندگان هم از داخل کشور و هم از خارج هدف تهدیدهایی واقع می شوند.
در سال ۱۴۰۳ همان طور که رهبری هم در نخستین سخنرانی خود در قالب پیام نوروزی فرمودند، ضرورت حمایت از شهروندان ایرانی به نحوی که مردم برای فعالیت در فضای اقتصادی کشور احساس امنیت کنند و با افزایش فعالیت اقتصادی خود، بتوانند جهشی اقتصادی را رقم بزنند ضروری است.
این حمایت ها البته فقط مالی نیست، هرچند که در این شرایط بسیاری از بنگاه ها برای نامین هزینه های جاری خود با دشواری های زیادی مواجه هستند و همین امر تحریک اقتصادی را از ایشان گرفته است. هم چنین رقابت های منفی و مخرب در موارد متعددی باعث کاهش عمدی حاشیه سود از سوی برخی تولیدکنندگان شده که این امر نیز توسعه و ارتقای اقتصادی این بنگاه ها را نابود کرده و یا به مدت طولانی به تعویق انداخته است.
البته رهبری در سخنان تکمیلی خویش که در جمع مردم و در حسینیه امام خمینی بیان کردند، منظور خود را از مشارکت دادن مردم برای ایجاد جهش تولید را تشریح و از این بابت به نظر نمی رسد برای کسانی که می خواهند به جهش تولید در کشور کمک کنند، آن هم با مشارکت دادن مردم، ابهامی باقی مانده باشد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید