پرونده هسته ای ایران؛ عقب نشینی های تاکتیکی برای کاهش تنش
عصرتولید،اما این امر در نظر ایران، چندان مورد استقبال قرار نگرفته و موضع گیری های مقامات ایرانی و مخصوصاً سخنگوی سازمان انرژی اتمی بیان گر آن است که ایران حتی صدور این بیانیه ها را هم تحمل نکرده است. او در گفتگوهایی که دیروز ( جمعه ) انجام داد ابتدا تاکید که کرد که ما تلاش کردیم که رابطهای متوازن با آژانس داشته باشیم و در حال حرکت رو به جلو هستیم.
وی این نکته را هم گفت که زمانی در گزارشهای آژانس موضوع چهار مکان مطرح بود که بعداً به سه مورد و اکنون به ۲ مورد کاهش یافته است؛ امیدواریم که در آینده تعداد مکانهای ادعایی بازهم کاهش یابد و صفر شود.
این که بهروز کمالوندی اعلام کرده بود که بازرسهای آژانس که به ایران میآیند، مدت ماموریتشان ۲ تا ۵ روز است و بازرس آژانس باید برنامه خود را از قبل بدهد و سپس ما براساس بررسیهای انجام شده اعلام موافقت میکنیم تا وی بتواند کار خود را آغاز کند، نشان می دهد که سخت گیری های گذشته هم چنان با قدرت اعمال می شود و تهران تصمیمی برای بازتر کردن فضای مناسبات خود با آژانس بین المللی انرژی هسته ای ندارد.
البته و پس از مدتها اعتراض رافائل گروسی درباره سرعت پیشرفت برنامه هستهای و پاسخگو نبودن ایران در اینباره و پس از پایان نشست فصلی شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی هستهای، سه کشور اروپایی در ایالاتمتحده به کمک آقای دبیرکل آمدند تا نه فقط حرفهای وی را تایید کنند، بلکه فراخوانی صادر کنند که ایران را به تقویت همکاری با آژانس، کاهش سرعت غنیسازی و کاستن از میزان اورانیوم غنیشده ۶۰ درصد ترغیب و به عبارت دقیقتر مجبور کند.
بیانیههایی که از طرف ایالاتمتحده و سه کشور اروپایی (آلمان، انگلستان و فرانسه) صادر شد، اگرچه موارد و اهداف تقریبا مشابهی دارد، اما لحن بیانیه اروپاییها قدری صریح و تهدیدآمیزتر است و از این بابت ممکن است سه کشور اروپایی برای انجام اقدامات جدیتر در ژوئن آینده برنامهریزی کرده باشند.
در نشست پنجشنبه گذشته رافائل گروسی در جریان ارائه گزارش فعالیتهای آژانس در زمینه نظارت بر عملکرد هستهای ایران، انتقادهای گذشته را تکرار کرد.
پس از این نشست، ایالاتمتحده با صدور بیانیهای ابتدا فعالیتهای هستهای ایران را عمیقاً نگرانکننده خوانده و سپس از تهران خواسته است تا نه فقط همکاریهای خود را با آژانس بینالمللی انرژی هستهای به حد نرمال برساند، بلکه به غنیسازی ۶۰ درصد پایان دهد و میزان اورانیوم ذخیرهشده خود با غنای ۶۰ درصد را به شدت کاهش دهد.
در بیانیه نماینده اتحادیه اروپا هم کمابیش همین خواستهها مطرح شده ضمن اینکه اروپا از ایران خواسته تا درباره منشاء آلودگیهای هستهای در تورقوزآباد و ورامین توضیح دهد.
این اتحادیه همچنین تاکید میکند که دوربینهای نظارتی آژانس بینالمللی انرژی هستهای را دوباره فعال کند و امکان بازگشت بازرسان ممنوعالورود شده آژانس بینالمللی انرژی هستهای به تاسیسات اتمی را فراهم آورد.
خواستههایی که در این دو بیانیه مطرح شده، تقریبا با خواست های شورای حکام درباره برنامه هستهای ایران انطباق دارد و از این بابت میتوان گفت که اروپا و آمریکا از آنچه دبیرکل و در مرتبه بالاتر، از آنچه شورای حکام از ایران درخواست کرده است، حمایت کردهاند. لحن و برخی مفاد این بیانیهها نیز به گونهای است که تصور میشود اروپا و ایالات متحده از دبیرکل و شورای حکام میخواهند تا مسیر گزارش فعالیتهای هستهای ایران به گونهای تمهید شود تا امکان برداشتن گامهای جدیتر علیه ایران فراهم شود.
در مقابل اگرچه چینیها موضع آشکاری اتخاذ نکردهاند، اما روسها از مواضع تهران حمایت و درخواست میکنند تا تحریمها علیه جمهوری اسلامی برداشته شود.
با این حال تهران نیز نمی خواهد سطح تنش به نقطه غیرقابل بازگشت برسد. این که دیدبان هستهای سازمان ملل در گزارشی از کاهش ذخایر اورانیوم غنیسازی شده ایران با خلوص ۶۰ درصد خبر داده نشان می دهد که در تهران نیز گام هایی برای متعادل کردن رفتارها برداشته می شود.
چنانکه در گزارش مذکور بیان شده که ذخایر اورانیوم غنیسازی شده ایران با خلوص ۶۰ درصد اما با کاهشی ۶.۸ درصدی به ۱۲۱.۵ کیلوگرم رسیده است. اما این نکته نیز مشهود است که ایران در مقطع کنونی برنامه ای برای همکاری بیشتر و اعطای آزادی ها به بازرسان و بازرسی های آژانس ندارد.
از این بابت بازگشت بازرسان اخراجی و علاوه بر آن توقف غنی سازی و …، چشم اندازی برای اجرا ندارد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید