نماینده ای برای همه
عصرتولید، آرایی که هم اکنون در حال شمارش است و در برخی از حوزه های انتخابیه و استان ها این شمارش به پایان رسیده و نتیجه قطعی در مورد نامزد پیروز اعلام شده، نشان می دهد که میزان مشارکت عمومی در این رای گیری احتمالاً حدود ۳۹ تا ۴۲ درصد از کل واجدان شرایط رای دهی خواهد بود. این آمار البته بنا به استان های مختلف متغیر است و مثلاً در استان اردبیل که تعداد کل واجدان شرایط رای دهی حدود ۱.۱ میلیون نفر است حدود ۴۷۰ هزار نفر آرای خود را به صندوق ها انداخته اند که به این ترتیب در این استان مشارکت عمومی چیزی در حدود ۴۲ درصد بوده است.
البته چند ساعت پس از پایان رای گیری خبرگزاری رسمی ایران در خبری که منبع آن منابع غیر رسمی اعلام شد، میزان مشارکت ایرانیان در این انتخابات را ۴۱ درصد اعلام کرد و توضیح داد که از ۶۱ میلیون نفر واجد شرایط رای دهی، ۲۵ میلیون نفر رای داده اند. خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، «ایرنا» در این باره گزارش داد که از مجموع بیش از ۶۱ میلیون واجد شرایط رای دادن تنها ۲۵ میلیون نفر شرکت کردهاند که نشاندهنده مشارکت ۴۱ درصدی از مجموع کل رایدهندگان است. این رقم البته از سوی برخی شهروندان چه در داخل کشور و چه ایرانیان خارج نشین، غیرقابل باور و ساختگی توصیف شد. اما مراجعه با پایگاه خبری وزارت کشور و محاسبه تعداد کل آرای هر استان و مقایسه آن با تعداد کل واجدان شرایط همان استان، مشارکت حدود ۴۲ درصدی را تائید می کند.
علاوه بر این استقبال مقامات دولتی و از جمله رئیس جمهور از این رقم شاید به آن معنی باشد که دولتی ها انتظار میزان مشارکت پایین تری را داشتند و همین که رقم ۴۲ درصد حاصل شده، این مهم مسئولان ایرانی را خوشحال کرده است.
اما مسئله مهم آرای راه یافتگان به مجلس است؛ در حالی که نماینده هر حوزه انتخابیه در واقع نماینده استان است و در بعد منطقه ای باید مردم استان را نمایندگی کند و در بعد ملی باید تمامی شهروندان ایرانی را نمایندگی کند، راه یافتگان به مجلس عمومی نتوانسته اند بیش از ده درصد آرای واجدان شرایط رای دهی استان خودشان را کسب کنند. به همین دلیل این پرسش وجود دارد که آیا حمایت ضعیف شهروندان هر استان از نماینده خود، باعث کاهش قدرت و اعتماد به نفس لازم در نزد نماینده ی پیروز نخواهد شد؟ آیا این نتایج ضعیف سبب کاهش اعتبار نماینده راه یافته به مجلس نخواهد شد؟ خبر بدتر در این باره آن است که در برخی حوزه های انتخابیه، رای های باطله از تعداد آرای برخی نمایندگان پیروز، بیشتر بوده است. این به آن معنی است که تعداد کسانی که به هر دلیل هیچ یک از نمایندگان تایید صلاحیت شده را مناسب نمی دانستند، از تعداد کسانی که نامزد پیروز در انتخابات را صالح به انتخاب می دانستند، بیشتر است.
در این باره مثلاً در حوزه انتخابیه شیراز و زرقان، یک میلیون و ۳۹۰ هزار نفر واجدین شرایط رای دهی وجود دارد. در این حال آقای روح الله نجابت، که نفر اول پیروز در این حوزه انتخابیه است تنها ۸۷ هزار رای به دست آورده که اصلاً اعتماد ساز و مناسب نیست. به این ترتیب و در این حوزه انتخابیه آقای نجابت تنها با ۶ درصد آرای واجدان شرایط در شیراز و زرقان به پیروزی رسیده است.
در سایر حوزه های انتخابیه نیز اوضاع چندان بهتر نیست و اگر در برخی از حوزه انتخابیه، اجرای مرحله دوم انتخابات لازم به نظر برسد، آن گاه چون به طور سنتی تعداد شرکت کنندگان در مرحله دوم معمولاً کمتر از مرحله اول است، حتماً میزان رای نامزد پیروز در انتخابات مرحله دوم کمتر می شود و به همین دلیل میزان مقبولیت و مشروعیت او در میان شهروندان و هم استانی ها کاهش خواهد یافت.
با این همه مبارزات انتخاباتی و دعواهایی که پیرامون آن شکل گرفته بود، اکنون به پایان رسیده و نمایندگان پیروز اعم از این که اکنون در شمار نمایندگان مجلس شورای اسلامی حاضر باشند یا نباشند، به زودی دوره دوازدهم پارلمان ایران را افتتاح خواهند کرد. این نمایندگان حتماً باید بدانند که حتی کسانی که به آنها رای ندادن و یا در رای گیری مشارکت نداشته و آن را ترک کرده اند هم شهروندان ایرانی و محترم هستند که حقوق شان مانند سایرین باید استیفاء شود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید