تشکیل کمیسیون های تخصصی و تکلیف نهاده ای صنفی
عصر تولید،در عین حال نهادهای دولتی، صنفی، مردمی و … هم به موضوع انتخابات و ترکیب نامزدها راه یافته به بهارستان اهمیت زیادی می دهند. این اهمیت دادن البته ریشه های عملگرایانه دارد؛ چه، تمامی نهادها، دستگاه های دولتی و تصمیم سازان بخش خصوصی و نیز حتی شهروندان ایرانی به خوبی می دانند که آن چه در مجلس برایش تصمیم گرفته می شود، دیر یا زود و نیز کم یا زیاد بر فعالیت ها و زندگی شان و حتی زندگی خصوصی ایشان، تاثیر مستقیم دارد.
از این بابت شهروندان ایرانی چه نسبت به مشارکت در انتخابات و رای دادن حساس باشند و چه از آن روی گردان باشند، حتماً می دانند که بالاخره مجلس شورای اسلامی شکل خواهد گرفت؛ نمایندگان آن انتخاب خواهند شد و مصوبه هایش برای اجرا به دستگاه های اجرایی ابلاغ می شود. از این بابت در تمام دنیا، نهادهای غیر دولتی، صنفی و مردمی برای فرستادن نمایندگانی که بتواند حداکثر منافع را برای شان تامین کند و یا بتواند حداکثر دفاع موثر را از منافع ایشان بنماید، تلاش می کنند.
این تلاش ناظر به کارکردهایی است که نمایندگان راه یافته به مجلس از این پس و در دوران نمایندگی خود خواهند داشت. در این باره یکی از مجموعه هایی که نقش محوری در راهیابی افراد مورد نظر و یا مورد علاقه خود به پارلمان تلاش می کند، مجموعه های صنفی، اتحادیه ها و نظایر آن هاست.
مثلآً اخیراً از نمایندگان مجلس این انتقاد بزرگ مطرح شد که چرا مجلس برای تقویت شرکت های دانش بنیان، عوارض بهره برداری و صادرات مواد معدنی را افزایش داده است. معدنکاران در این خصوص اعتراض می کنند که مگر تقویت یک بخش خصوصی به عهده بخش خصوصی دیگر است؟ از این بدتر، چند برابر شدن همین عوارض تعیین شده از سوی دولت است، که در عمل از آن هم بیشتر اخذ شده است.
حالا اگر مجلس قوی بود و می توانست در مقابل آن چه دولت رفتار کرده ایستادگی می کرد، هیچ گاه این میزان افزایش برای بهره برداری از معدن در نظر گرفته نمی شد و علاوه بر آن میزان عوارضی که از معادن و معدنکاران اخذ می شد، همان بود که در مجلس درباره آن تصمیم گرفته شده بود.
همین مثال ساده که اتفاقًا مثال روز هم هست و در هفته های گذشته محل بحث و انتقاد دست اندکاران بخش معدن کشور بوده است، نشان می هد که ترکیب مجلس شورای اسلامی و کارکرد آن تا چه حد بر روی فعالیت های روزمره کشور تاثیر می گذارد و تا چه حد آن را راهبری می کند. از این بابت، مجلس شورای اسلامی به طور اعم و کمیسیون های تخصصی آن به طور اخص، برای تعیین مسیر و فعالیت های روزمره و نیز راهبردی و بلندمدت همه ایرانیان و به ویژه فعالان اقتصادی اهمیت انکارناپذیری دارد.
همین کارکرد و تاثیر انکارناپذیر و عینی باعث شده تا انگیزه هایی برای وارد کردن نیروی متخصص به کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی پدید آید. گاهی این سئوال پیش می آید که واقعاً چند درصد از اعضای کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی، دارای تخصص مربوطه و تحصیلات مرتبط با موضوع آن کمیسیون داشته اند؟ معمولا پاسخ به این سئوال چندان امید بخش نیست و نشان می دهد که وارد شدگان به کمیسیون های تخصصی مجلس، از حیث آشنایی و آگاهی نسبت به موضوع کمیسیون، رتبه خوبی ندارند.
در این باره انتظار از نهادهای صنفی و اتحادیه ها آن است که وارد فضای انتخابات شوند و تلاش کنند تا درصد بیشتری از متخصصان وارد مجلس شوند و متخصصان وارد شده هم به کمیسیون های مرتبط با آگاهی و توانایی تخصصی خود بروند تا در نهایت، آن چه در این کمیسیون ها شکل می گیرد، بر اساس تخصص و آگاهی باشد. این تلاش می تواند به صورت حمایت مالی و لجستیکی از متخصصان کارآمد و کاربلد باشد و آنان را در مقابل سایرین، تقویت کند.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید