فرار سرمایه ها تشدید می شود
عصر تولید، احتمالاً این رقم به تقاضاهایی مربوط است که موافقت با اجرا و ورودآن سرمایه به داخل کشور نهایی شده ولی هنوز سرمایه یی وارد کشور نشده و بنابراین به لحاظ عملیاتی و حقوقی نمی توان به آن لفظ سرمایه گذاری را اطلاق کرد. از این بابت اگرچه رئیسی ادعا می کند که میلیاردها دلار وارد کشور کرده است، اما روشن است که تنها رقم قابل قبول برای سرمایه گذاری انجام و اتمام شده درایران، همان ارقامی است که آنکتاد برای سال گذشته و سال ما قبل آن اعلام کرده است. به ویژه آن که وقتی خروج سرمایه های الی از یک کشور روندی فزاینده دارد، نمی توان باور کرد که سرمایه گذاران برای ورود پول های خود در صف انتظار ایستاده اند.
اما خبر بدتر در مورد سرمایه و سرمایه گذاری در ایران، فرار سرمایه هاست؛ چندی پیش سیدمصطفی هاشمیطبا، وزیر پیشین صنایع در سرمقاله ای درروزنامه شرق، نسبت به خروج سرمایه های مالی هشدار داد و نوشت: در ۱۰ سال گذشته ۲۸۰ میلیارد دلار سرمایه از کشورمان خارج شده است. وی هم چنین تاکید کرد: این یعنی سالانه ۲۸ میلیارد دلار ارز کشورمان به هدر رفته که از محل فروش سکه و ارز در بازار آزاد توسط بانک مرکزی ما تأمین شده است. او ادامه داد: سالانه ۵۰ میلیون تن محصول پتروشیمی با ۱۰ درصد زیر قیمت بازار صادر میکنیم و ۱۰ درصد هم هزینه برگشت پول دارد. اگر قیمت هر کیلوگرم یک دلار باشد، ۱۰ میلیارد دلار هدر میرود. هاشمیطبا همچنین تصریح کرد: روزانه یک میلیون بشکه نفت را ۲۰ درصد زیر قیمت بازار جهانی میفروشیم و سالانه حدود ۵ میلیارد دلار هدر میرود. به دلیل تحریمها ۵۰ میلیارد دلار کالا را ۲۰ درصد گرانتر از خارج وارد میکنیم که ۱۰ میلیارد دلار به هدر میدهیم.
علاوه بر این آمارهای ارائه شده از جانب بانک مرکزی نشان می دهد که در سال گذشته، رقم خالص حساب سرمایه روندی کاهشی داشته است؛ مقایسه سه ماهه اول سال ۱۴۰۱ با مدت مشابه سال قبل آز آن نشان میدهد که خالص حساب سرمایه بیش از ۲۱۵ درصد کاهش یافته است. به همین دلیل با ورود به سال ۱۴۰۱ رقم فرار سرمایه از کشور شدت بیشتری به خود گرفته است. مرکز پژوهشهای مجلس نیز در همین باره تصریح کرده است که فقط در بهار سال ۱۴۰۰ بیش از ۶ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده، بنابراین انتظار آن است که در سال ۱۴۰۱ میزان بیشتری از سرمایه ها از ایران گریخته باشند. البته در سال جاری و با تشدید تنش ها میان ایران و قدرت های غربی، روند خروج سرمایه های مالی و معنوی از شدت بیشتری برخوردارشده است. در این باره و در دو ماه اخیر گفته می شود که حدود ۶ میلیارد دلار از سرمایه های ایرانیان به خارج کشور منتقل شده است. این مسئله شاید نگران کننده ترین خبری باشد که می توان به صاحبان سرمایه و کارآفرینان ایرانی داد که همکاران آن ها ایران را به طور کلی محل امنی برای سرمایه های خود نمی دانند و ترجیح می دهند کاسبی و تولید خود را به خارج از کشور منتقل سازند. در میان ایرانیان، این اصطلاح رایجی شده که اکنون و در ایران علاوه بر فرار سرمایه، فرار کارخانه ها نیز رخ می دهد.
به ویژه پس از حوادث غزه و تشدید جنگ در منطقه غرب آسیا، برخی قدرت های غربی می خواهند کشورمان را در معرض جنگ قرار دهند. این امر موجب وارد شدن ضربه هایی به ایران و متحدان او در منطقه شده که اوج این ضربه ها، حمله به مستشاران ایرانی در سوریه، تشدید منازعه میان نیروهای هوادار ایران در لبنان، عراق و یمن با نیروهای اسرائیلی و غربی به رهبری ایالات متحده و گسترش منازعه به خلیج فارس بوده است. این تنش ها نگرانی شهروندان ساکن کشورهای در معرض خطر را تشدید کرده و باعث شده تا آنان ترجیح دهند تا سرمایه ها و توانایی های فنی و حرفه ای خود را به نقاط امن تر منتقل کنند. در این باره البته روسیه هم جای امنی به نظر نمی رسد، اما گمان می رود که چین موقعیت مناسبی برای جذب سرمایه های سرگردان خاورمیانه باشد. این امر باعث می شود تا چین به جای سرمایه گذاری در کشورهای منطقه، به سرمایه پذیری روی بیاورد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید