کاهش نرخ بیکاری در ایران و ملاحظات مهم
عصر تولید؛ البته خبر خوب برای دولت و هوادارانش آن است که برابر آمارهای رسمی میزان بیکاری در تابستان امسال یک درصد کاهش پیدا کرده است. در این باره مرکز آمار ایران گزارش داده است که نرخ بیکاری جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر کشور در تابستان امسال ۷.۹ درصد بوده که کمترین رقم در تاریخ کشور از زمان ثبت نرخ بیکاری به شمار می رود. همچنین جمعیت شاغلین کشور نسبت به فصل مشابه سال قبل حدود ۹۰۷ هزار نفر افزایش یافته است. کاهش ۲.۴ درصدی نرخ بیکاری جوانان، افزایش نرخ مشارکت اقتصادی، کاهش اشتغال ناقص، کاهش بیکاری و افزایش مشارکت زنان، تنها بخشی از نکات مثبت گزارش مرکز آمار از وضعیت بازار کار کشور در تابستان سال جاری بوده است. علاوه براین جمعیت شاغلین ۱۵ ساله و بیشتر در تابستان گذشته ۲۴ میلیون و ۶۸۶ هزار نفر بوده است.
در این باره، این نکته نیز مطرح است که به طور سنتی و به خاطر رونق گرفتن برخی صنایع مانند صنعت گردشگری در فصل تابستان، معمولا میزان اشتغال در این فصل افزایشی قابل درک پیدا می کند. اگر چنین باشد باید دید که آیا افزایش به وقوع پبوسته پایداری خود را در فصل های بعد حفظ می کند یا خیر؟
این آمار هم چنین خبر خوب دیگری را هم در بر داشت از جمله این که همزمان با کاهش نرخ بیکاری، شاخص نرخ مشارکت نیز افزایشی بوده که پویایی بازار کار را نشان میدهد. ️به تفکیک زنان و مردان نیز آمارهای بازار کار، اخبار خوبی را مخابره میکند، اما این آمارها برای گروه تحصیلکرده روای خبر خوبی نیست. ️
این آمار هم چنین نشان می دهد که نرخ بیکاری برای جمعیت ۱۸ تا ۳۵ ساله نیز روندی کاهشی داشته است. به طوری که جمعیت بیکاران این رده سنی از حدود ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر به تقریبا ۱.۵ میلیون نفر کاهش یافته است. هم چنین هنوز هم می توان روستا ها را بخش های مولد کشور که در آن میزان بیکاری کمتر از مناطق شهری است به حساب آورد. سازمان آمار ایران در این گزارش تصریح می کند که شاخص بیکاری در مناطق شهری در تابستان امسال نسبت به تابستان ۱۴۰۱ کاهش یافته اما همچنان بالای ۸ درصد است که این میزان از نرخ متوسط کشوری بیشتر است.
اما نرخ بیکاری در روستا های کشور هم در سطحی پایینتر از مناطق شهری قرار دارد. ️از دیگر شاخصهای مورد بررسی، «نرخ مشارکت» است. این نرخ نشان میدهد که چند درصد از جمعیت در سن اشتغال (۱۵ ساله و بالاتر) بعنوان شاغل یا بیکار در بازار کار فعالیت دارند. بررسیها نشان میدهد که نرخ مشارکت در مناطق روستایی و شهری با افزایش روبرو بوده است. البته مشارکت روستاییان در بازار کار در سطح بالاتری از شهرنشینها قرار گرفته است. این آمار اگرچه امیدوار کننده است و از رونق روستا خبر می دهد اما با توجه به این جمعیت ایران به سئی افزایش جمعیت شهرنشین حرکت می کند، می توان چنین خبری را نگران کننده دانست.
جالب است که استان های کمتر توسعه یافته و محروم در این آمارها هم چنان محرومیت خود را فریاد می زنند؛ چنان که در این آمار ها نشان داده می شود که استان سیستان و بلوچستان هم جنان در قله بیکاری کشور قرار دارد.
گزارش مرکز آمار ایران حاکی از آن است که در تابستان امسال بالاترین نرخ بیکاری کشور مربوط به سیستان و بلوچستان و کمترین نرخ بیکاری در استانهای خراسان شمالی و آذربایجان غربی بوده است. هرمزگان نیز شاهد بیشترین کاهش نرخ بیکاری و بیشترین افزایش نرخ بیکاری مربوط به استانهای گلستان و چهارمحال و بختیاری بوده است.
البته قابل درک است که اگرچه در کارخانه های حاشیه ی شهرهای بزرگ و مراکز استان تقاضا برای جذب کارگر وجود دارد، اما نکته مهم آن است که برای تمامی ایرانیان این امکان وجود ندارد که خانه و زندگی خود را رها کنند و برای اشتغال به تهران بیایند. بنابراین اگر قرار است نرخ بیکاری از میزان حاضر کمتر شود، حتما باید برای توسعه یافتگی مناطق و شهرهای کمتر توسعه یافته یا توسعه نیافته تلاش بیشتری انجام گیرد.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید